Editorial: Με οδηγό… την ΥΠΟΜΟΝΗ!

Της Γιώτας Περήφανου

Η υπομονή είναι η τέχνη της ελπίδας

Βωβενάργκ (1715-1747, Γάλλος γνωμικογράφος)

Υπομονή, καρτερία, επιμονή, ανεκτικότητα… σε μια εποχή γεμάτη ανασφάλεια, σε μια εποχή με σκούρες αποχρώσεις και σκυθρωπά πρόσωπα. Άραγε πόσο εύκολα μπορείς να υπομείνεις τη ψυχολογική φθορά και βία που δέχεσαι καθημερινά;

Βρέθηκα σε μια παρέα αγαπημένων προσώπων. Επίκεντρο της κουβέντας μας η κρίση, τα χαράτσια, οι περικοπές, η ανεργία ακόμη και η φυγή στο εξωτερικό για μια πιο ανθρώπινη ζωή, για ένα μεροκάματο με αξιοπρέπεια, για ένα καλύτερο επαγγελματικό μέλλον.

Γρίνια, άγχος, προβληματισμός, ανεκπλήρωτες επιθυμίες και όνειρα, μισογκρεμισμένη προσωπική ζωή, μοναξιά… Η φωνή της γηραιότερης από την παρέα ήχησε πραγματικό βάλσαμο στα αυτιά μας… «Υπομονή, είναι όλα τυχερά… υπομονή, μην το βάζετε κάτω, πρέπει να αγωνιστείτε…» 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ EDITORIAL ΜΕ ΟΔΗΓΟ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ...

Άραγε πόσο ακόμη θα μπορούμε να κάνουμε υπομονή, να περιμένουμε τι; «Τις εκπλήξεις της ζωής…» απάντησε ξανά η σοφή φίλη… μια γυναίκα πραγματική μαχήτρια, πανταχού παρούσα στις δυσκολίες, ετοιμοπόλεμη και θετική. 

«Υπομονή, υπομονή, υπομονή… και χαμόγελο…» Έχει δίκιο! Μετά τη συνάντηση, έκανα μια χειμωνιάτικη βόλτα αυτοσυγκέντρωσης στην παραλία, ένιωσα την αύρα και τη ζωή του υγρού στοιχείου και ο νους έτρεχε στην παρέα της κρίσης, στην παρέα της υπομονής… στην παρέα της γενιάς των 30 και κάτι που δεν έχουν στόχους, όνειρα, ελπίδες, που ζουν αποκομμένοι και εγκλωβισμένοι στο δικό τους μικρόκοσμο, περιμένοντας μια αχτίδα φωτός, ένα σημάδι σωτηρίας, κάτι… να τους κρατήσει ζωντανούς και ενεργούς πολίτες…

Ο Γέροντας Παΐσιος κάποτε είχε μιλήσει για τη σωτήρια επιμονή. Κάνοντας χάζι τη θάλασσα θυμήθηκα τα λόγια του… «Η υπομονή είναι το ισχυρότερο φάρμακο που θεραπεύει τις μεγάλες και μακροχρόνιες δοκιμασίες. Οι περισσότερες δοκιμασίες μόνο με την υπομονή περνούν. Η μεγάλη υπομονή ξεδιαλύνει πολλά και φέρνει θεϊκά αποτελέσματα…».

Πολύ σωστά! Μέσα στις γκρίζες σκέψεις μου, η υπομονή μοιάζει σανίδα σωτηρίας για να φτάσω τους στόχους μου, να ξανακερδίσω τη ζωή μου, να αισθανθώ και πάλι ζωντανή.

Μαγικό συναίσθημα η υπομονή και τόσο αναγκαίο για όλους, αρκεί να το πιστέψουμε από καρδιάς. Εκείνη τη μέρα όπου πήγα, σε όλες τις συναναστροφές μου  - λες και όλο το σύμπαν είχε συνωμοτήσει για αυτό - άκουγα για την υπομονή…

Υπομονή και όλα έρχονται, υπομονή και όλα είναι τυχερά, υπομονή και η αξία δεν χάνεται, θα δικαιωθείς, υπομονή, υπομονή, υπομονή έχεις την υγεία σου. 

Είναι παρήγορο να ξέρεις πως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν σε αυτό το γιατρικό της καρτερικότητας… με τη σπάνια μαγική επίδραση όπου όλες οι δυσκολίες ξεπερνιούνται και τα εμπόδια γίνονται αθέατα. Τελικά οι δυσκολίες της σημερινής πραγματικότητας μας διδάσκουν, μας γεμίζουν πολεμοφόδια, μας έχουν κάνει πιο συνειδητοποιημένους… πιο ώριμους… Το μέλλον μπορεί να είναι λαμπερό και ανήκει ολοκληρωτικά σε όποιον γνωρίζει να περιμένει…

Για τη Θεανώ