Μέρα με τη μέρα βασανιστικά πιο φτωχοί…

Γράφει η Γιώτα Περήφανου

Στα 46 του χρόνια η οικονομική ανέχεια τον οδήγησε να κλέψει για να δώσει χαρά στο παιδί του…
Διαβάζοντας μια είδηση η οποία έπαιξε σε πολλά διαδικτυακά μέσα για έναν απελπισμένο πατέρα της ελληνικής περιφέρειας, ο οποίος έκλεψε ένα κουτί πολύχρωμους μαρκαδόρους που χρειαζόταν το παιδί του στο σχολείο, ένιωσα σοκαρισμένη...

Η αστυνομία κάνοντας το καθήκον της πέρασε τις χειροπέδες στον 46χρονο από το Βόλο και τον οδήγησε στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών της πόλης.

Ακόμη και ο εισαγγελέας λύγισε μπροστά σ’ αυτή τη τραγική φιγούρα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας και ο «κλέφτης» αφέθηκε ελεύθερος. Όχι για πολύ όμως… καθώς παρά την αμηχανία στην οποία βρέθηκαν οι δικαστές στο Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Βόλου ήταν υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν το «γράμμα του νόμου».

Σε βάρος του 46χρονου άνδρα υπήρχε η μήνυση του επόπτη των ταμείων του πολυκαταστήματος, ο οποίος δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο. Ήταν, ίσως, ο μόνος που δεν συγκινήθηκε όταν έπιασε τον κατηγορούμενο να βάζει στην τσέπη του το ασήμαντης αξίας κουτί με τους μαρκαδόρους. Ο δυστυχής πατέρας όσο και αν του μιλούσε για το δράμα που βίωνε… φαίνεται πως δεν κατάφερε να αγγίξει ούτε μια ευαίσθητη χορδή…

Το δικαστήριο του επέβαλε ποινή φυλάκισης 20 ημερών με τριετή αναστολή χρεώνοντας του δικαστικά έξοδα ύψους 80 ευρώ.
Πόσο χαμηλά έχει πέσει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια! Να φτάσει ένας τίμιος άνθρωπος σε σημείο να κλέψει για πρώτη φορά στη ζωή του επειδή ο ίδιος - άνεργος και μαχητής της δύσκολης καθημερινότητας - δεν ήθελε να αφήσει το παιδί του χωρίς μαρκαδόρους για να μην του στερήσει τη χαρά να ζωγραφίσει έναν κόσμο καλύτερο απ’ αυτόν στον οποίο μας έχουν υποβάλει να ζούμε σαν τους απόκληρους.

Ο πατέρας «κουρέλιασε» την υπόληψη του για να μην νιώσει το παιδί του μειονεκτικά σε σύγκριση με τους υπόλοιπους συμμαθητές του.

Δεν μπορείς να συμπληρώσεις περισσότερες λέξεις σε μια τέτοια είδηση, που αποτυπώνει ρεαλιστικά και δραματικά τις τραγικές συνθήκες διαβίωσης πολλών ελληνικών οικογενειών.

Κλείνοντας θέλω να αναφέρω ένα άλλο περιστατικό που εκτυλίχτηκε πρόσφατα μπροστά στα μάτια μου σε ένα σούπερ μάρκετ.

Σε αυτή την περίπτωση δεν είχαμε κλοπή αλλά δύο μελαγχολικά πρόσωπα, μια γιαγιά με την κόρη της, που αναγκάστηκαν να αφαιρέσουν πολλές φορές από το ζύγι τις ντομάτες που είχαν πάρει γιατί δεν έφταναν τα λεφτά τους.

Κατέληξαν με τρεις ντομάτες για να περάσουν το μήνα τους…