Η ΜΕΓΑΛΗ λαϊκή τραγουδίστρια Πόλυ Πάνου έφυγε από τη ζωή

Σεπτεμβρίου 27, 2013

Η ΜΕΓΑΛΗ λαϊκή τραγουδίστρια Πόλυ Πάνου έφυγε από τη ζωή

«Εγώ, πριν απ' όλα, για τον εαυτό μου τραγούδησα, τραγουδούσα, τραγουδάω. Σ' εμένα έδινα και δίνω πάντα λογαριασμό. Χωρίς τρακ, χωρίς τίποτα. Είχα, κι έχω πάντα, μεγάλο, πολύ μεγάλο πάθος. Το αγάπησα πολύ το λαϊκό τραγούδι. Και μπήκα μέσα κι έδωσα όλον μου τον εαυτό. Του Γρηγόρη Μπιθικώτση, το χαρτί που μου 'δωσε, εγώ δεν το 'καψα. Δεν υπήρχε περίπτωση να το κάψω!».

Πόλυ Πάνου

Μία από τις σημαντικότερες φωνές του λαϊκού τραγουδιού, η Πολύ Πάνου, «σώπασε» σε ηλικία 73 ετών, σήμερα, ενώ το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας, καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Η σορός της θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα από τις 09.30 το πρωί της ερχόμενης Δευτέρας στο παρεκκλήσι του Α΄Νεκροταφείου, ενώ στις 15:00, στην εκκλησία του ίδιου χώρου, θα ψαλεί η νεκρώσιμος ακολουθία...

Στη συνέχεια η σορός θα μεταφερθεί στο Νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου όπου και θα ταφεί σε οικογενειακό τάφο.

Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑΣ - ΟΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ - ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ

Η Πόλυ Πάνου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 28 Οκτωβρίου 1940, όμως μεγάλωσε στην Πάτρα. Το πραγματικό της όνομα ήταν Πολυτίμη Μπίθα (κατά άλλους Πολυτίμη Κολιοπάνου).

Μπήκε στη δισκογραφία με το «Πήρα τη στράτα την κακιά» (1952) του Μπιθικώτση. Συνέχισε με το «Να πας να πεις της μάνας μου» του Ζαμπέτα- Τσάντα (1956) και «Τα αδέλφια δε χωρίζουνε», «Τα λιμάνια», «Το δαχτυλίδι», «Άλλα μου λεν τα μάτια σου», «Ένα σφάλμα έκανα», «Εσένα δε σου άξιζε αγάπη», «Ο κόσμος όλος με κατακρίνει» κ.ά.

Ίδρυσε, αρχικά μαζί με τον Πάνο Γαβαλά, τη δισκογραφική εταιρεία «Βεντέτα», ενώ ήταν η πρώτη που τραγούδησε τα «Παιδιά του Πειραιά», που έγινε αργότερα διεθνής επιτυχία.

O Μπιθικώτσης ήταν αυτός που της έδωσε το καλλιτεχνικό της όνομα, αυτό που θα της χαρίσει την αθανασία. Το μικρόβιο όμως του τραγουδιού το είχε σχεδόν εκ γενετής.

Πριν ακόμα τελειώσει το δημοτικό σχολείο, λέει ο μύθος, κρυφοκοιτούσε από τα παράθυρα των νυχτερινών μαγαζιών της Πάτρας για να μαθαίνει τα λαϊκά σουξέ της εποχής. Δέκα ετών ανέβηκε κιόλας στο πάλκο, λαθραία, πήρε το μικρόφωνο από τον Σταύρο Τζουανάκο, και τραγούδησε το «Συλβάνα, Συλβάνα μου τρελή πεθαίνω για ένα σου φιλί».

Εκείνα τα χρόνια ήταν δύσκολο μία κοπέλα να έχει την υποστήριξη των γονιών της στις καλλιτεχνικές της φιλοδοξίες, εξ ου και η Πόλυ Πάνου πήρε μέρος σε διαγωνισμό τραγουδιού της Πάτρας κρυφά. Όχι μόνο πήρε το πρώτο βραβείο, αλλά την ξεχώρισαν από τότε οι αθηναϊκές εφημερίδες και την ονόμασαν «παιδί θαύμα».

Ακολούθησε ο Μπιθικώτσης που την βάφτισε «χρυσό λαρύγγι», εντυπωσιάστηκε από την αλήθεια των ερμηνειών της, και μάλιστα σε βαριά λαϊκά, παρά το νεαρό της ηλικίας της, και την έχρισε τραγουδίστρια στο δικό του συγκρότημα. Ακολούθησαν περιοδείες και ηχογραφήσεις στην Columbia, στις οποίες τη συνόδευε πάντοτε η μητέρα της.

Τραγούδησε, στην πορεία της καριέρας της, εκτός από Μπιθικώτση, Ζαμπέτα, Καλδάρα, Ξαρχάκο, Μητσάκη, Παπαϊωάννου, Χατζιδάκι,Τσιτσάνη, και βρήκε τη θέση της στο πάνθεον του λαϊκού τραγουδιού ανάμεσα στον Καζαντζίδη, τον Γαβαλά, την Καίτη Γκρέυ και τη Γιώτα Λύδια.

Στην πιο διάσημη δήλωσή της είπε «Εγώ, πριν απ' όλα, για τον εαυτό μου τραγούδησα, τραγουδούσα, τραγουδάω. Σ' εμένα έδινα και δίνω πάντα λογαριασμό. Χωρίς τρακ, χωρίς τίποτα. Είχα, κι έχω πάντα, μεγάλο, πολύ μεγάλο πάθος. Το αγάπησα πολύ το λαϊκό τραγούδι. Και μπήκα μέσα κι έδωσα όλον μου τον εαυτό. Του Γρηγόρη Μπιθικώτση, το χαρτί που μου 'δωσε, εγώ δεν το 'καψα. Δεν υπήρχε περίπτωση να το κάψω!».

ΦΩΤΟ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΤΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑΣ