Το χρονικό ενός «προαναγγελθέντος» εγκλήματος - Οι ευθύνες μιας αδιάφορης κοινωνίας

Ένα μεγάλο αντίο στο μικρό αγγελούδι που χάθηκε!

Γράφει η Γιώτα Περήφανου

Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κάποιος αυτό το ειδεχθές έγκλημα που συγκλονίζει το πανελλήνιο τα τελευταία 24ωρα. Η μικρή Άννυ, στην πιο τρυφερή της ηλικία, ήρθε αντιμέτωπη με την πιο φρικτή μορφή του ανθρώπινου είδους. Ακόμη χειρότερα, κατακρεουργήθηκε από το χέρι του ίδιου του πατέρα της...

Μια οικογένεια διαλυμένη, απαίδευτη, περιθωριοποιημένη, εξαρτημένη από ουσίες που δεν δίστασε να φέρει στον κόσμο μια αθώα ψυχή κάτω από αυτές τις συνθήκες. Θα μου πείτε η ομήγυρη γιατί δεν τους απέτρεψε; Πολλές οι ευθύνες και η συνενοχή σε αυτό το έγκλημα.

Αναλύοντας τη δομή μιας τέτοιας οικογένειας θα σκιαγραφήσουμε το προφίλ των όποιων δραστών κι’ όχι μόνο του τέρατος που λέγεται πατέρας.

Ο παιδοκτόνος είναι ένας αμόρφωτος, αδίστακτος, εξαθλιωμένος οικονομικά, τοξικομανής σε νεαρή ηλικία, με ψυχικές διαταραχές, ο οποίος πιθανολογούμε ότι το έγκλημα που διέπραξε το είχε προσχεδιάσει γιατί είναι πολύ δύσκολο να λειτουργήσει κανείς με αυθόρμητο τρόπο και να εκτελέσει αυτές τις βάρβαρες πράξεις σε μια σειρά τόσο γρήγορα. Επίσης, στο αρρωστημένο του μυαλό, το μόνο όφελος από αυτό που έκανε ήταν η εκδίκηση ως προς τη γυναίκα του, το μένος δηλαδή χωρίς καμία οικονομική απολαβή για τη πράξη του. Έχοντας σκεφθεί με την κάθε λεπτομέρεια τον τρόπο που θα εξαφανίσει τη μικρή μανιωδώς, ολοκλήρωσε τη νοσούσα σκέψη του.

Συμπερασματικά πρόκειται για έναν «άνθρωπο», ο οποίος είναι η κατάληξη της κοινωνίας που ζούμε. Μιλάμε για εξάρτηση από ουσίες, τις οποίες συναντάμε μέσα στην κοινωνία μας. Όλοι γνωρίζουμε και κυρίως οι αστυνομικές αρχές τι γίνεται στην πιάτσα. Γνωστά τα μεγάλα κεφάλια και τι θέσεις κατέχουν. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας… Δεν ζούμε σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο. Ίσως αν λειτουργούσαν καλύτερα οι νόμοι, να είχε πιο πολλές ελπίδες το κοριτσάκι…

Έλλειψη παιδείας. Ο δολοφόνος χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, μετανάστης, από μια ξένη χώρα, δεν βρήκε σωστές υποδομές στην Ελλάδα - την γενέτειρα του πολιτισμού - ώστε να μπορέσει να ενταχθεί μέσα στο υγιές μέρος της  κοινωνίας μας.  Υπεύθυνο και μόνο το κράτος! Αν λειτουργούσαν σωστά οι δομές η Άννυ θα είχε περισσότερες ελπίδες για ζωή!

Διαταραγμένη ψυχικά προσωπικότητα, όπου είναι αμφίβολο αν ο ίδιος ακολουθούσε αγωγή που θα έπρεπε να του έχουν χορηγήσει ειδικοί γιατροί.

Η ίδια η οικογένεια του δράστη και η γυναίκα του όφειλαν εδώ και πάρα πολύ καιρό να έχουν φροντίσει για την πάθηση του, απευθυνόμενοι σε εξειδικευμένους επιστήμονες και χωρίς ιδιαίτερα οικονομικά έξοδα. Είναι και αυτοί το ίδιο συνένοχοι! Υπό άλλες συνθήκες η Άννυ θα ζούσε!

Η μητέρα του κοριτσιού, ένας φοβισμένος χαρακτήρας χαμηλής παιδείας και αυτοεκτίμησης έχει τις ευθύνες της για το θάνατο του παιδιού τους. Θα έπρεπε να απευθυνθεί σε Συμβουλευτικά Κέντρα Κακοποιημένων Γυναικών για βοήθεια ή στις Αρχές. Δεν το έκανε! Είτε από φόβο, είτε από άγνοια… Αν μιλούσε, αν αντιδρούσε ίσως το κοριτσάκι να μην είχε αυτή την άσχημη τύχη.

Στο σημείο αυτό, ας προσπαθήσουμε όλοι με όσα ψυχικά αποθέματα έχουν απομείνει στον απόηχο αυτού του αποτρόπαιου εγκλήματος να δικάσουμε αυτούς τους ανθρώπους.

Πιστεύετε ότι ο θάνατος είναι αρκετός ώστε να αποδώσει δικαιοσύνη και να αποτρέψει νέα χειρότερα περιστατικά στο μέλλον. Σας θυμίζω ότι και στο παρελθόν είχαμε ανάλογες περιπτώσεις που τιμωρήθηκε ο θάνατος με θάνατο. Προσωπικά θα προτιμούσα κάποιο είδος βασανιστηρίου, κρατώντας στη ζωή το δράση και τις Ερινύες του. Όμως η βία δεν νικιέται με βία. Ούτε ο θάνατος με θάνατο. Θα πρέπει όλοι να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Το υγιές κύτταρο της κοινωνίας, η Πολιτεία, το ίδιο το Κράτος αλλά και τα ΜΜΕ δεν επιτρέπεται να περιθωριοποιούν αυτούς τους ανθρώπους γιατί όπως φάνηκε για άλλη μια φορά το αποτέλεσμα είναι οδυνηρό για όλους μας. Το ενδιαφέρον της κοινωνίας για το θάνατο ενός παιδιού, πρέπει να προηγείται πριν να υπάρξει το επόμενο θύμα. Για να γίνει όμως αυτό είναι αναγκαίο να δουλεύουν όλα μαζί σωστά. Οι κοινωνικές υπηρεσίες να μην υπολειτουργούν, οι δικαστικές αρχές να καταδικάζουν τους έμπορους ναρκωτικών ανεξάρτητα θέσεως, κυκλώματος, αξιώματος, κεφαλαίου. Ένα έντιμο κράτος δημιουργεί έντιμους πολίτες.

Εν κατακλείδι, χαρακτηρίζω το λιγότερο απαράδεκτη τη στάση όλων αυτών των ξαφνικά δακρυσμένων υποκριτών που παρελαύνουν στα ΜΜΕ και δεν έχουν αφήσει τηλεοπτικό στασίδι, κανιβαλίζοντας στη μνήμη της μικρής Άννυς μόνο και μόνο για να πουλήσουν!

Ας είναι η Άννυ το τελευταίο θύμα της αδιαφορίας μας και το έναυσμα μιας αυτοκριτικής όλων!!!

Σας παρακαλώ πολύ, όλους τους συναδέλφους, ας αφήσουμε τη ψυχούλα της να βρει τη γαλήνη!!!!!