Η εξομολόγηση μιας κακοποιημένης γυναίκας

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

Η ΣΙΩΠΗ ΓΙΓΑΝΤΩΝΕΙ ΤΗ ΒΙΑ

Γιώτα Περήφανου

Κάθε μορφή βίας εναντιώνεται στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια

Τα τελευταία χρόνια γυναίκες (κυρίως νεαρής ηλικίας) - θύματα σωματικής και ψυχικής κακοποίησης, αρχίζουν δειλά δειλά… να σπάνε τη σιωπή τους και σε ορισμένες περιπτώσεις δεν διστάζουν ακόμη και να δημοσιοποιήσουν τη δική τους προσωπική ιστορία...

Μια ιστορία ζωής!

Πριν από λίγους μήνες συνάντησα (δεν έχει σημασία πως και που…) μια κοπέλα 33 ετών η οποία κακοποιείται επανειλημμένα από το σύζυγο της. Ζει σε μια μικρή κλειστή κοινωνία, σε ένα ορεινό χωριό. Μίλησα ώρες μαζί της και δεν θα ξεχάσω το τρομαγμένο βλέμμα και το τρέμουλο στα πόδια της.

Κάθε ώρα που περνά για τη ταλαιπωρημένη αυτή ψυχή μοιάζει με εφιάλτη δίχως τέλος. Στο σώμα της μου έδειξε τα σημάδια της ντροπής!

«Ευτυχώς θα φύγουν… έτσι γίνεται πάντα… Μόλις σβήσουν αυτές οι μελανιές… θα γεμίσω με άλλες… Στη ψυχή μου όμως… (κλάματα)»

Δεν θα αναφερθώ αναλυτικά στα όσα κατέθεσε από καρδιάς…. Δεν το επιθυμεί και η ίδια. Η συζήτηση μας δεν ήταν τόσο δημοσιογραφική όσο ανθρώπινη. Η κοπέλα εδώ και δύο χρόνια ζει περιθωριοποιημένα, σαν ένα αγρίμι φοβισμένο σε ένα σκουριασμένο κλουβί. Έχει ολοκληρώσει και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δεν εργάζεται και «ευτυχώς δεν έχω παιδιά. Φρόντισε να το χάσουμε. Με χτύπησε και απέβαλα…»

Ανατρίχιασα όταν είπε πως είναι τυχερή που έχασε το παιδί τους. Στην αρχή δεν κατάλαβα τι εννοούσε αλλά μετά… έπιασα το νόημα. «Είμαι μόνη και ζω το δικό μου δράμα. Σκέψου να αποκτήσουμε παιδί και να βλέπει αυτές τις εικόνες στο σπίτι. Έναν πατέρα αγρίμι και μια μητέρα να σέρνεται…».

Καθ’ όλη τη διάρκεια της κουβέντας μας, είχε σκυμμένο το κεφάλι, καλύπτοντας με αυτόν τον τρόπο τις μελανιές στο πρόσωπο. «Φοβάμαι… θέλω να ζητήσω βοήθεια αλλά το μετανιώνω.. Αν το μάθει τρέμω πως θα αντιδράσει…. Την πρώτη φορά που με χτύπησε ήταν λίγο μετά το γάμο μας. Είπε δεν θα το ξανακάνει. Έχασε την ψυχραιμία του πάνω σε έναν καβγά που είχαμε για ασήμαντο λόγο. Τον πίστεψα, τον συγχώρεσα και έθαψα βαθιά μέσα μου, εκείνη την κακή στιγμή. Όμως με ξαναχτύπησε, πάλι μου ζήτησε συγνώμη και κάπως έτσι ξεκίνησε ο δικός μου Γολγοθάς. Η οικογένεια μου γνωρίζει αλλά θεωρεί ντροπή για την κοινωνία να καταγγείλω το σύζυγό μου. Μου λένε να κάνω υπομονή, άντρας είναι. Αν φάω και καμία δεν θα πάθω κάτι».

Ο βίαιος σύζυγος ή δίποδο κτήνος (επιτρέψτε μου τον χαρακτηρισμό) είναι ελεύθερος επαγγελματίας, αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα αλλά προς τα έξω σε καμία περίπτωση δεν δείχνει το αληθινό του πρόσωπο. Για την τοπική κοινωνία είναι το ήσυχο και εργατικό παλικάρι. Όμως μόλις κλείσει η πόρτα του σπιτιού πετάει τη μάσκα... και αποκαλύπτει το πραγματικό του πρόσωπο.

Εκείνο το απόγευμα… θύμωσα μαζί της… γιατί δίσταζε να απευθυνθεί στις αρμόδιες Υπηρεσίες ενημέρωσης και τηλεφωνικής συμβουλευτικής για γυναίκες θύματα βίας, σε Συμβουλευτικά Κέντρα, Ξενώνες Φιλοξενίας ή στα Συμβουλευτικά Κέντρα των Δήμων.

Σήμερα το πληγωμένο αυτό πλάσμα… προσπαθεί να ξανακερδίσει τη ζωή που είχε χάσει τα τελευταία χρόνια. Δίνει τη δική της μάχη. Βρήκε τη δύναμη και μίλησε! Είμαι δίπλα της και το ξέρει…

Ας προσπαθήσουμε όμως μαζί να κατανοήσουμε το χαρακτήρα του θύτη και του θύματος σε περιπτώσεις κακοποίησης. Συνήθως δράστης και θύμα έχουν βιώσει σε μικρότερη ηλικία κάποιο είδος ενδοοικογενειακής βίας είτε έμμεσα είτε άμεσα. Το θύμα παρουσιάζεται ευαίσθητο, χαμηλού μορφωτικού επιπέδου (όχι απαραίτητα), απομονωμένο και μυστικοπαθή. Πολλές παραστάσεις βίας στη ψυχή του, οι οποίες ενδόμυχα κάποιες φορές θεωρούνται και φυσιολογικές.

Ο θύτης από τη μεριά του είναι συνήθως ανασφαλής, πολλές φορές χρήστης ουσιών είτε αλκοολούχων ποτών είτε ψυχοτρόπων ουσιών, χαμηλού βιοτικού επιπέδου (όχι απαραίτητα), ο οποίος σε μικρότερες ηλικίες έχει συχνά πέσει θύμα κακοποίησης bulling και ενδοοικογενειακής βίας.

Το προφίλ της οικογένειας που αντιμετωπίζει τέτοιου είδους περιστατικά είναι συνήθως μια αποκομμένη οικογένεια από το κοινωνικό περιβάλλον, όπου ένα από τα μέλη ή πολλές φορές και τα δύο δεν έχουν ολοκληρώσει το σχολείο, αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα (περιπτώσεις ανέργων), με συχνά φαινόμενα ζηλοτυπίας που οδηγούν σε εκρήξεις βίας λεκτικής ή σωματικής.

Θύματα δε είτε άμεσα, είτε έμμεσα αυτής της οικογενειακής κατάστασης είναι και τα παιδιά, τα οποία σε ένα μεγάλο ποσοστό στην μετέπειτα οικογενειακή ζωή θα χρησιμοποιήσουν αυτή τη βία μη γνωρίζοντας άλλες μορφές επικοινωνίας.

Με τη βοήθεια της κακοποιημένης 33χρονης κοπέλας προσπαθήσαμε να σκιαγραφήσουμε τα προφίλ των πρωταγωνιστών της βίας αλλά και έχοντας υπόψη (μετά από έρευνα χρόνων…) τα όσα τραγικά συμβαίνουν πίσω από τις βαριά σφραγισμένες πόρτες πολλών οικογενειών και όχι μόνο… επισκέφθηκα το Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών στην Τρίπολη, το οποίο στελεχώνεται με ειδικευμένο και κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό.

Είχα τη χαρά να συζητήσω με εξαίρετους επιστήμονες και ωραίους ανθρώπους. Τέσσερις υπέροχες χαμογελαστές κυρίες που έχουν ανοίξει μια τεράστια αγκαλιά σε κάθε αδύναμο πλάσμα – θύμα βίας!

Σύντομα ρεπορτάζ....